20.09.2016

Donetsk: DNR Komünist Partisi Üçüncü Olağanüstü Kongresi Gerçekleştirildi

Donetsk Halk Cumhuriyeti’nin (DNR) birçok şehir ve köyünün sürekli olarak Ukraynalı faşistlerce top ve havan ateşi altında bulunmasına, cumhuriyete giden yolun güvenli olmamasına rağmen korkusuz delegeler ve misafirler kongreye katıldılar. Lugansk Halk Cumhuriyeti’nden (LNR) birinci sekreter Igor Gumenyuk liderliğindeki yaklaşık 140 kişilik komünist delegasyon katılanlar arasındaydı.

KPRF (Rusya Federasyonu Komünist Partisi), Moskova şehir komitesi sekreteri ve aynı zamanda Federal Duma milletvekili olan Vladimir Rodin tarafından temsil edildi. Krasnodar Krai Sovyet Subayları Birliği, Krai şubesi başkanı korgeneral Anatoliy Topchiy tarafından, Alman komünistleri FRG Komünist Partisi sekreteri Renate Koppe tarafından temsil edildi. DNR KP’nin Makeyevka, Harcyzska, Novoazovska, Yenakiyevo, Tel’manovo’daki bütün şehir ve belediye örgütleri delegeleri bir araya geldiler. Bu, Parti zincirinin yapısı hakkında çok şey ifade etmekteydi.

ATO bölgesinde (Anti-terörist Operasyonlar Bölgesi) yer alan bölgelerden komünistler kongrede yer aldılar. Onlar geçici olarak Donetsk’de yaşamaktadırlar, fakat çalışmalarını durdurmuş değildirler. Anatoliy Hmelevoy da onlar arasındadır. Kendisi halen DNR KP’nin ikinci sekreteridir. Geçmişte KPU’nun (Ukrayna Komünist Partisi) Slavyansk şehir komitesinin birinci sekreterliğini yapmış ve Verhovna Rada’ya (Ukrayna’nın tek meclisli parlamentosu) birçok kez milletvekili olarak seçilmişti. Kiev faşizmi ile savaş her şeyi alt üst etti. Anatoliy Petrovich, mesai arkadaşlarının tersine, (etnik anlamda) Rus Baharı’na, bağımsız Donbass savunucularına desteğini derhal sunmuş, referanduma katılmış, kiltaşı gazı karşıtı hareketin aktivisti olmuş, Kırım senaryosunu takiben Donbass’ın Rusya Federasyonu’na katılmasını hedeflemiştir. Fakat Rusya, Hmelevoy’un tahminlerine göre, batılı toplumların öfkesinden korkmuş ve Donbass’ın arasına katılmasına izin vermemiştir. Ukraynalı faşistler DNR’ye karşı savaşa giriştiğinde A. Hmelevoy, Slavyansk’ı, Strelkov bağımsız bölgesi içinden savunmuştur. “Sıcaktı” diye hatırlıyor Anatoliy Petrovich. Pekala, şimdi daha kolay değil, özellikle siz adanmış ilkeli bir komünist iseniz.

Acil durumu konuşmak için toplanan kongrede gündem tam olarak buydu. Komünistler, DNR Halk Sovyeti’nin milletvekilleri, Boris Litvinov ve Nikolay Ragozin de kongrede yer aldılar.

Haziran’ın başında, herhangi bir suçlama ya da yargılama olmaksızın “güven kaybına bağlı olarak” diye yapılan bir formülasyonla komünistler B. Litvinov ve N. Ragozin milletvekilliği görevlerinden alındılar. Halk Sovyeti sözcüsü Denis Pushilin bu konuda ısrarcı olmuştu. Kendisi aynı zamanda Minsk görüşmelerinde üç taraflı komisyonda DNR temsilcisidir.

“Sinik bir şekilde hukuk dışıydı” diye vurguluyor B. Litvinov, “her şey birkaç dakika içinde suçlama ve yargılama olmaksızın gerçekleşti”. Pushilin’in kafasındaki “güven kaybı”nın dışında komünistlere herhangi bir şikayet sunulmadı. Fakat kendilerini Pushilin’e teslim eden 68 milletvekili oy birliği ile komünistlerin parlamentodan atılmasını desteklediler.

Halk Sovyeti’ne komünistleri seçen halktır ve sadece halk onları bu haktan mahrum edebilir. Bu yasa her ülkede yürürlüktedir. Sadece bir suç işleyenler milletvekilliği görevinden parlamentonun kararı ile alınabilirler. Litvinov ve Ragozin kötü herhangi bir şey yapmamışlardı. Pekala, düşüncelerinin sık sık Pushilin’inkilerle çatışmalı olması dışında. Örneğin, komünistler Andrey Purgin’in Halk Sovyeti başkanlığından alınmasının oylanmasını reddetmişlerdi. Puslihin bu konuda ısrar etmiş ve daha sonra boşalan yeri kendisi almıştı. Litvinov’un işaret ettiği gibi Purgin hakkındaki karar “yasal bir çerçeveye uymamaktaydı”. Fakat milletvekillerinden “Halk Sovyeti kurallarından bir seferlik uzaklaşmayı içeren” ve kazuistik düzenlemeler olarak tanımlanan önerilerin oy birliği ile hayata geçirilmesi istendi. Şu halde “uzaklaşma”, ne için gerekliydi?

Sözcü yardımcısı sözcü olsun diye mi? Herkes “bir seferlik uzaklaşmadan” sonra 2, 3, 4, ….’n geleceğini anlamıştı.

Küçük düşürmenin ardından Purgin Sovyet’e geri dönmedi. Bu yasayı iğdiş etmenin bir sonucudur.

Bu arada fırtına bulutları komünistler üzerinde toplandı. Lenin’in doğum gününde liderin anıtının önüne çiçekler koymalarına ve toplantı organize etmelerine izin verilmedi; 1 Mayıs’ta, 9 Mayıs’ta, 11 Mayıs’ta (DNR’nin bağımsızlık günü) kızıl bayraklar altında yürümelerine, toplantılarda konuşmalarına izin verilmedi. Tabii ki komünistler buna rağmen ağırlıklarını koydular ve kızıl bayraklarını başlarının üzerinde sallandırdılar. Fakat Donbass sakinleri beklenmedik bir anda, havadaki barut kokusunun yanı sıra komünizm karşıtlığının kokusunu da aldılar.

Halk Sovyeti’nde komünistler ağır alkol ve tütün endüstrisi yasa tasarılarında iş çevrelerinin savunucuları ile karşı karşıya geldiler. Komünistler alkol ve tütün üretiminde hükümetin tekelini savunurken Pushilin ve destekçileri üretimin % 50’sinin hükümet, % 50’sinin özel sektör tarafından yapılmasını savundu. İkinci öneri kabul edildi. Komünistler böylesi bir yasa aleyhine konuştular. Bunun ardından Litvinov ve Ragozin Halk Sovyeti’nden atıldılar ve bunun da ötesinde DNR’de, partilerin olmaması, sadece Özgür Donbas ve Donetsk Cumhuriyeti sosyal hareketinin bulunması gerektiği konusunda uyarı aldılar.

Donbass’a yardımları için KPRF’ye övgüler düzen Pushilin ile görüşmede DNR KP’deki komünistlerin başına gelenler ve KP’nin yasal varlığına yönelik yasakların nasıl yorumlanacağını kendisine sorduk. Pushilin Minsk anlaşmaları ile bağlantılı bir çeşit “politik arka plan”a atıfta bulundu: “Herhangi bir politik partinin olmamasına karar verdik, sadece Özgür Donbass ve Donetsk Cumhuriyeti parlamentosunda temsil edilen sosyal hareketler olacak. Donetsk Cumhuriyeti sosyo politik bir güç olarak hükümette bulunacak. Ayrıca bir “sol kanat” bulunmaktadır –Sergey Prokopenko, SKP-KPSS (Komünist Partiler Birliği-Sovyetler Birliği Komünist Partisi) temsilcisi ve Sol Güçler Birliği’nden Vladimir Bidevka. Eğer Komünist Parti kendi başına bulunacaksa o zaman bu Minsk anlaşmalarının ihlali olur. Biz orada (Minsk’te) politik partilerimizin olmayacağı ve çoğulcu seçim sistemine sahip olacağımız konusunda ısrarlı bir tutum takınıyoruz.”

Biz kişisel olarak Kuchma’dan hoşnut kalmadık: ne sebeple, bizim partilerimiz yok. Orada Komünist olan bir tane var, yani aynı zamanda Petro Proshenko Bloku, Sağ Kanat ve diğerleri de. Pushilin’in savları bize tartışılır olmanın da ötesinde geldi. Öncelikle Minsk görüşmelerinde yer alan bütün ülkelerin partileri, blokları ve diğer politik ve sosyal birlikleri var. İkinci olarak, Donetsk Cumhuriyeti hareketi (bazı nedenlerle “Halkların” ibaresi artık bu isimde yer almıyor), gerçekleştirdiği fonksiyonlar nedeniyle, bir hareket olmaktan çok iktidardaki bir partiye benziyor. Ve üçüncü olarak, silahlı direniş ve DNR’nin abluka altında olması koşullarında Komünist Parti gerekli olan birleştirici bir güçtür. Pushilin aynı zamanda Moskova’nın, komünistlerin kesilip atılması isteğine de işaret etti. Fakat Moskova uzak Donbass halkı yakındır. Ve komünistlerin başarıları hem cumhuriyetin kuruluşunda hem de insanların bir araya getirilmesinde tartışmasızdır.

DNR’nin savunulmasında komünistler çok önemli katkılarda bulunmuştur. Halk Sovyeti’nde DNR KP’den üç milletvekili bulunmalıdır. Şu anda onlardan biri, Donetsk milislerinin en büyük bileşenlerinden birinin komutanı Vadim Yakovlevich Zaybert, Debal’cevo’da hayatını kaybetmiştir. Ölümünden sonra yasa gereği, Komünist Parti’nin onun yetkisini bir başka komüniste vermesi gerekmektedir. Ancak bu kabul edilmemiştir. Açıkça politik ayrımcılık yapılmaktadır.

“Milletvekilleri ve kongrenin misafirleri yakın zamanda komünistlerle ilgili olarak meydana gelen olayları ve DNR KP’ye yönelik olası yasağı tartıştı. Herkes bir ağızdan Litvinov ve Ragozin’nin milletvekilliği yetkilerinin yeniden verilmesi mücadelesi lehine konuştu. Konuşulanlar arasında DNR komünistlerinin parlamenter yetkilerinin yasadışı bir şekilde alınmasına karşı DNR mahkemesinde dava açılması da vardı. Ve DNR KP’nin yasaklanmasına yönelik herhangi bir girişimin reddedilmesi. Komünistler şimdi, cumhuriyetin politik yaşamından neden atılmak istendiklerini anlıyorlar. Komünistlerin önünde mülkiyet sorununun çözümü bulunmaktadır –özel ya da kamusal.

Moskova delegasyonumuz, DNR’de birlikte toplumsal faaliyetlere katıldıkları yaklaşık 50 kişiyi gözlemlemiştir: onlar nasıl bir mülkiyet tercih etmektedirler? Hepsi belirsiz bir şekilde devlet mülkiyeti lehine yanıt vermiştir. Özel mülkiyet küçük dükkanlar, atölyeler, berberler, kantinler ve kafeler için anlam ifade etmektedir. Bununla birlikte fabrikalar, madenler, yollar –taşımacılığın ana birimleri- özel olarak devlet idaresi altında bulunmalıdır. Geçen 25 yılda insanlar kişisel zenginleşmenin biçim ve yöntemlerini hayata geçiren “kabiliyetli” özel mülk sahiplerinden yorgun durumdadır. Onlar zenginleşirken halk, ülke bozulmuştur.

Halk sosyalizmin, komünistlerin yanındadır ve kategorik olarak kapitalizme karşıdır. Bunun da ötesinde aynı bakış açısı DNR başkanı Alexandr Zaharchenko tarafından da defalarca tekrar edilmiştir.

Fakat hükümette, yarı savaş benzeri düzensizlik koşulları içinde, mümkün olduğu kadar fazla güç ve zenginlik kapmak isteyen dizginlenemez istifçiler bulunmaktadır. DNR KP’nin tam olarak savaştığı bu kişilerdir.

… DNR’nin sıcak noktalarından alarm verici raporlar gelmektedir. Donetsk, Gorlovka, Yasinovataya, Dokuchayevska banliyöleri, Shanka köyü, Kominternovo, Leninskoye, Novaya Maryevka Ukrayna top ve havanları tarafından günlük olarak bombalanmaktadır. 17-18 Temmuz gecesinde 150’den fazla mayın ve düzinelerce top mermisi DNR yerleşkelerine atılmıştır. Yaralılar ve çok sayıda yıkım bulunmaktadır.

Cumhuriyetin sakinleri kolay bir hayat sürmemektedir. Ortam sakinleştiğinde bodrumlarından ve geçici sığınaklarından dışarı çıkıp, yeniden ve yeniden harabeleri kazarak evlerini onaran, tarlalarda çalışan ve aydınlık yarınlara inanan insanların azmi takdire şayandır. İnsanlar güçlük çekmektedir. Fakat olumlu değişimler ve politikacıların makul kararlarını beklemek ve umut etmek için durmamaktadırlar.

Komünistlerin esas görevi politikacıları, halk için gerekli olan yol ve yöntemlere yöneltmektir. Cumhuriyeti yol gösterici güçlerden “arındırmak” için acele edenler ciddi şüpheler uyandırmaktadır. Bizim önemli ve kesin biçimde uğraşmamız gereken kişiler onlardır.”