Güney Afrika ırk ayrımcılığının sona erdiğinden beri C-19 Halk Koalisyonu ilk kez çok yaygın ve koordine edilmiş eylemler gerçekleştirdi…
C-19 Halk Koalisyonu eylemleri Güney Afrika’nın toplam vaka sayısında dünyadaki beşinci ülke olması ve Covid-19 vakalarının geometrik olarak artması sonrasında gerçekleşti.
26 Martta hükümetin virüsün yayılmasını önlemek için sadece temel hizmetlerin yapılacağını duyurarak, diğer sektörlerde çalışanların evde kalması politikasını uygulamaya başladı. Bunun sonucu, işçilerin çoğunluğunun evde kalması ve gündelik hayatlarını sürdürmekte zorlanması oldu. Başka bir gelir kaynağı olmayan yetişkinlere aylık 350 Rand (yaklaşık 20 dolar) gelir desteği verildi. Tabi ki bir ayı çıkartacak bir destek değildi. 1 Mayıs eylemlerinde işçiler bunu gündem yaptılar.
1 Ağustos eylemleri halk örgütlenmeleri, sendikalar, İklim İsyanı gibi çağdaş hareketleri de kapsayan toplumsal hareketler, hükümet dışı örgütler ve salgın döneminde toplumsal adalet ilkeleri ile faaliyet gösteren güven temelli örgütlerin oluşturduğu şemsiye örgüt, C-19 Halk Koalisyonu’nu örgütledi.
Güney Afrika toplumsal adaletsizliğin en yoğun yaşandığı ülkelerden biridir. Salgın başladığından beri işini kaybeden 3 milyondan fazla insan var. İşsizlik oranı % 50 civarındadır.
1 Ağustos protestolarının emsalsiz doğası 40’dan fazla bölgede aynı anda ademi merkezi biçimde yapılmasıydı. Salgın dönemindeki izolasyondan dolayı 50’den fazla kişinin katıldığı gösteriler yasa dışı sayıldı.
Bu eylem biçimi, salgın döneminde gerçekleşen iki etkili eylemin ürünü. Birincisi 18 Temmuz 1976’da Soweto ‘da gerçekleşen katliamın yıl dönümüydü. Günün mücadelesi ile geçmişin mücadelesini birleştiren bir işlev taşıdı. Diğeri ise Halk Örgütlenmesi Çalışma Grubuydu. Salgına karşı alınacak önlemler konusunda öğretmenler, öğrenciler ve velilerin de içinde olduğu okul boykotları ve yol kesme eylemleri oldu. Veliler okulların açılmasını protesto ettiler, gıda dağıtımı konusunda çalışmalar yaptılar. Bu örgütlenme ülke nüfusunun dörtte birini içeren Gauteng ilinde ortaya çıktı.
Johannesburg’un güney doğusunda Nigel’de cephe hattında bulunan market işçileri hipermarketlerin önünde düzenledikleri eylemler ile işçiler arasında ırk ayrımcılığı yapılmasını ve bazı işçilerin ücretlerinin ödenmemesini protesto ettiler.
Soweto’nun Eldorado Park’ı gıda tedarikinde zorluk çeken bölge halkı tarafından işgal edildi ve sebze bahçesi olarak kullanıldı.
En büyük gösteri Johannesburg’un finans merkezinde ki Gauteng Meclis önünde Düzensiz işçiler Danışma Merkezi ve Simunye İşçi Forumu tarafından düzenlendi. Temel talepler evrensel gelirin uygulanması, polis şiddetinin son bulması ve cinsiyet eksenli şiddetin son bulmasıydı. Eylemdeki en büyük eksiklik C-19 Halk Koalisyonu içinde yer alan sendikalar ve sendikaların önderlik ettiği işçi hakları mücadelesi veren grupların eyleme katılmayışı oldu.
Bu önemli eylemlerin başarısı, salgında çalışanların koşullarının giderek kötüleştiğini görünür kılması oldu.