03.11.2015

Birleşik Mücadele Deneyimleri: Emcali Yerel Hizmet İşçileri Sendikası (SINTRAEMCALI), Kolombiya

Neo-liberal saldırıların en önemli biçimlerinden birisi olan özelleştirme uygulamaları; kamu hizmetlerinin yağmalanması, su kıtlığı, sağlık hizmetlerinin çöküşü, her düzeyde yoksullaşma vb. sonuçlara yol açmıştır. Kolombiya, bu yoksulluk ve yıkımın yanında büyük direnişlere de sahne olmuştur. Mücadelede en göze çarpan örnek, Emcali eyaletinde, belediye hizmetlerinin özelleştirilmesine karşı direnişin örgütlenmesi olan SINTRAEMCALI’dir.

SINTRAEMCALI, ülkenin ikinci büyük eyaleti olan Cali’de; belediye, su, elektrik, ulaşım ve iletişimin özelleştirilmesini durdurmuştur. Neo-liberalizme karşı doğrudan eylemi benimsemiştir. 1994’te sendika tabanında yöneticilerin devlet ve sermaye ile uzlaşmacı tavrına karşı işçi komiteleri oluşmuştur. Böylece devletten ve sermayeden bağımsız bir rotaya oturan sendika ve ona bağlı militan işçiler, 1995’te başkentteki İspanyol büyükelçiliğini, 1996’da altı gün boyunca Emcali’de bulunan üretim tesislerini, 1998’de on dört gün ve yine 2001’de otuz altı gün olmak üzere CAM Tower’daki şirketin genel merkezini işgal etmiştir.

Sendika Enstitüsü, yoksul öğrencilere ve en genel anlamda yoksullara ekonomik, politik ve toplumsal eğitimler vermiştir. Plan PARE (Emcali’nin Kurtuluşu Planı) adı verdiği program doğrultusunda işçiler, yoksul mahallelerle ilişki kurmakta ve başta eğitim, sağlık olmak üzere kamu hizmetlerini sağlamaktadırlar. Şirketin yaptığı yolsuzluklardan yola çıkan program, kentin ihtiyaçlarının çözümlenmesine doğru gelişmiş ve şirkete yapılan baskı sonucu, ana hatları ile şirkete kabul ettirilmiştir. İşyeri ve mahalleleri birlikte örgütlemeye ve eyleme geçirmeye çalışan sendika, diğer yoksul hareketlerle de ortak hareket etmiştir.

Sendikanın pratik başarısını simgeleyen ise 2001’deki CAM Tower işgali olmuştur. 36 gün süren işgal boyunca on binlerce kişi karar alma süreçlerine de katılarak yolları kapatmış ve özelleştirmeye karşı tepkilerini dile getirmiştir. Başta özelleştirmelerin durdurulması ve FTAA karşıtlığı olmak üzere, fiyatların dondurulması, yolsuzlukla ilişkisi olanların yargılanması gibi birçok talebi barındıran sendikal hareket, ekonomik ve politik talepleri birleştiren bir hatta sahiptir. Bu eylem sürecinde ulusal düzeyde örgütlü olan sendikalar da Özelleştirme Bakanlığı’nı işgal etmişler ve hükümet bu kent ayaklanmasının ana taleplerini kabul etmiştir.

Gerek devletin gerekse şirketlerin paralı silahlı adamlarının -paramiliter güçlerin- saldırıları sonucu dünyada en çok sendikacının öldürüldüğü yer olan Kolombiya’da, işçi hareketi ekonomik-politik talepleri kaynaştıran ve bu talepleri bölgesel düzeyde örgütleyen bir hatta sahip olduğu zaman neler yapabileceğini göstermiştir.