Birleşik Mücadele Deneyimleri: 1 Mayıs Hareketi (KMU), Filipinler

Kuruluş toplantısında bir işçi manifestosu yayınlayan KMU,

1- Asgari ücretin makul bir seviyeye getirilmesi,

2- Grev hakkının tanınması

3- Ücret ödemelerinin durdurulmasının önlenmesi,

4- Vatandaşlık haklarının iyileştirilmesi,

5- Kamuda örgütlenme yasağının kaldırılması ve toplu iş sözleşmesi hakkının tanınması

6- Yabancı tekellerin elindeki sanayilerin millileştirilmesi.

taleplerini dile getirmiştir.

1980 sonrası dünya sendikalarında oluşan krize karşı KMU 50 bin üye ile örgütlenmeye başlamıştır. 10 yıl sonra bu sayı 1 milyona yaklaşmıştır. Ancak bu süreçte Marcos diktatörlüğünün çok yoğun baskısına uğramıştır.

KMU’nun temel ilkeleri şunlardır: Politik yönetim ilkesi ile varolan bilgiler bütün üyelere verilmektedir. Böylece sendikayı üyelerin yönetmesi amaçlanmaktadır. Kolektif kitle eylemi ilkesi ile kitle mücadelesinin eğiticiliğinin bürokratlaşmayı engelleyeceği düşünülmektedir.

Anti-emperyalizm ilkesi ile Filipinler’in zenginliğinin Filipin halkına ait olduğu söylenmektedir. Bu yüzden ülkedeki ABD üslerine karşı mücadele, programın önemli bir parçasıdır. Kitlesel eğitim ilkesi ile de sadece önderlere ya da temsilcilere değil tüm üyelere eğitim verilmektedir. Son bir ilke de devletten, sermayeden ve sol partiler dahil bütün politik partilerden örgütsel anlamda bağımsızlıktır.

KMU, sendikanın üyeleri tarafından yönetilmesini “gerçek sendikacılık” olarak tanımlamış ve her türlü bilgiye ulaşabilen üyeler doğrudan katılımın sağlandığı tartışma forumlarıyla sendikal politikaları da belirlemişlerdir

Eğitim programı üç ana parçadan oluşmuştur. İlk bölümde temel ekonomi-politik bilgiler, ikinci bölümde Filipinler emek tarihi ve işçi sınıfı tarihi konusunda deneyimler ve üçüncü bölümde ulusal demokratik bir ülke hedefi tartışılmaktadır.

BAYAN (Yeni Yurtsever İttifak) KMU’nun yanı sıra köylüler, kent yoksulları, öğrenciler, balıkçılar, kadınlar ve kabileler gibi değişik toplumsal kesimlerle kurulan ilişkiler sonucu doğmuştur. Bu ittifak Marcos diktatörlüğünü devirmiştir.

1984 yılında Davao City’de artan askeri operasyonlar ve adanın  askerileştirilmesine karşı halk grevi (Welga No Bayan) uygulanmıştır. 1985 yılında BAYAN (Halk ya da Ülke) ittifakı kurulmuştur. Ulusal düzeyde örgütlenmiş ve yerel şubeler oluşturulmuştur.

Halk grevi genel grevi kapsamanın yanında bir bütün olarak tüm kenti kapsar. Kent’teki ulaşım durur, dükkanlar kapanır, özel araçlar durur ve balıkçı sandalları denize açılmaz vb. İlk kez 1985 yılında ABD üslerine elektrik sağlamak amacıyla yanardağ eteklerine kurulmak istenen Bataan nükleer enerji santral girişimine karşı yapılan halk grevine sekiz kent katılmıştır. Halk grevi ilk kez 1987 Ağustos’unda akaryakıt zammına karşı ulusal düzeyde hayata geçmiştir ve ülkenin %95’i bu greve katılmıştır. Böylece üretim sürecinin yanında yeniden üretim sürecine de müdahale edilebilmektedir.

Haber: isyandan.org