Kore Sendikalar Konfederasyonu (KCTU) tüm çalışanları ilgilendiren yeni “emek piyasasını düzenleme yasa tasarısı”na karşı bugün genel greve gidiyor. KCTU yeni yasa tasarısına karşı aşağıdaki talepleri dile getirdi.
1. İşçi haklarını tırpanlayan “Emek piyasası reform yasa tasarısı” kaldırılsın
Hükümetin istediği daha rahat işten çıkarma, daha düşük ücret ve daha fazla güvencesiz çalışmadır. Hükümetin öncülük ettiği emek piyasası reform planı bütün işçilerin yaşama ve çalışma koşullarını kötüleştirecektir. Bu plan hiç bir biçimde desteklenmemelidir.
2.Kamu emekliliği kesintileri durdurulsun “Ulusal Emeklilik Sistemi” geliştirilsin.
Hükümet, kamu emekliliği sistemini ortadan kaldırıp özel emeklilik sistemlerini getirmek istiyor. Başkanın kendisi “Temel Yaşlılık Emeklilik” maaşlarını arttırmak için seçimde verdiği taahhütleri uygulamada başarısız oldu. Ayrıca emekli maaşları ve emekli sayısının çok düşük olduğu “Ulusal Emeklilik Sistemi”nin düzenlenmesine ilişkin bir politika yoktur.
Tam tersi, hükümet farklı emeklilik sistemleri arasında eşitlik sağlayacağım bahanesiyle kamu çalışanlarının durumunu, emeklilik yasa tasarısı ile daha da kötüleştirmeyi amaçlıyor. Bu yaşlı insanların, eşitsiz gelir ve yoksulluğa mahkum edilmesi anlamına geliyor. Hükümet “Temel Yaşlılık Emekliliği” ile “Ulusal Emeklilik Sistemi” maaş düzeylerini artıracak bir eşitliğin olduğu emeklilik sistemi üzerine çalışmalıdır. Aynı zamanda kamu çalışanları için sürekliliği olan bir fon olmalıdır.
3. Asgari Saat Ücreti 10.000 KRW olmalıdır!
2015 itibarıyla yasal asgari ücret saat başı 5.580’dir. 2014’te Aylık 1.088.890 KRW kabul edilen asgari ücret toplam ücretin % 32.7’si ve 5 ve daha fazla işçi çalıştıran iş yerlerindeki kadrolu işçilerin ücretlerinin % 41.1’i dir.
Bu, dağıtım sisteminin düzenlenmesini, ücret farklılıklarını yükseltecek, düşük gelirli grupların asgari ücret sistemini yıkıma uğratacak olan tasarının çok küçük bir kısmıdır.
Asgari ücretin 10.000 KRW olması asgari ücret sisteminin orijinal planlamasına ve ekonomik büyümeye katkı sağlayacaktır.
4.Herkes için radikal emek hakları! Herkes için “Emek Standartları Sözleşmesine” başvuru yapılsın! TULRAA’nın ikinci maddesi değiştirilsin!
Beş işçiden daha az işçi çalıştıran işyerlerindeki işçi sayısı, tüm çalışanların % 19.15’i yani 3.480.000 kişidir. Emek standartları sözleşmesi onların hepsini kapsamayacaktır. Gizli iş ilişkileri ve dolaylı iş ilişkilerini içeren güvencesiz işçiler, toplu pazarlık ve örgütlenme haklarını kullanamazlar.
Kore Sendikalar Konfederasyonu (Korean Confederation of Trade Unions ya da Minju Nojhong-KCTU)’nun tarihine kısa bir bakış
KCTU’nun tarihi 1970’lerden itibaren başlayan işçi mücadelesi ve bu mücadele içinde“biz insanız, makina değiliz” diyerek kendini yakarak öldüren kadın tekstil işçisi ChunTae-İl’e dayanmaktadır…
1987’de bir öğrencinin polis karakolunda işkenceyle öldürülmesi sonucu başlayan -özellikle otomotiv sektörü merkezli- büyük işçi eylemleri sonucu KCTU kurulmuştur.
KCTU’nun temel ilkelerini demokratik bir toplum yaratma ideali, siyasal mücadele ve Kore’nin birleşmesi, örgütsüzlerin örgütlenmesi, devlet ve sermayeden bağımsızlık, çalışma koşullarının iyileştirilmesi ve işçi sınıfını bölen her türlü ayrımın aşılması ve tüm halkın korunması oluşturur.
Neo-liberal politikalar sonucunda kitlesel işten çıkarmalarla, ücretler düşmüş, toplu iş sözleşmeleri uygulanmamıştır. 1998 grevi ve 1 Mayıs gösterileri sonucu ise Hundai motor ve Mando makina fabrikasında toplu işten çıkarmalara karşı direniş olmuştur. Buna Seul Metro işçilerinin direnişi ve Halla Ağır Sanayi işçileri direnişi eklenmiştir.
KCTU önderliğinde işçiler, köylüler, aydınlar, kent yoksulları, öğrenci hareketi vb. 21 örgüt tarafından ezilenleri ve emekçileri temsil etmek için 1997 yılında “Halkın Zaferi 21” adlı şemşiye örgüt kurulmuştur. Cumhurbaşkanlığı seçiminde gösterilen aday %1.2 oy almıştır. Ancak buna rağmen partileşme sürecine girilmiştir. Yeni kurulan partinin adı Halkın Zaferi Demokratik Emek Partisi olmuştur. Ancak buna tepki olarak taban örgütleri İşçi Sınıfı İktidarı Partisi (Hazırlık Grubu)’nu kurmuşlardır. Bu gruba göre seçimler sınırlı bir anlam taşımaktadır. Önemli olan işçi sınıfının politik önderliğinin oluşturulması ve kitle mücadelesi ile işçi sınıfı siyasetinin kaynaştırılmasıdır. Bu kesim Hundai ve Halla işgalleri sonrası “taban örgütleri meclisi”nin oluşturulmasını sağlamıştır. Hazırlık Grubu; kent yoksulları, insan hakları grupları ve üniversite öğrencileri ile de organik ilişkiler kurmuştur. Bu noktada “işten atılmış işçiler birliği” en göze batan örgütlülük olarak gözükmektedir.
2001’deki grevlerde geçici ve düzensiz çalışanlara haklarının verilmesi, işin yeniden düzenlenmesi, işten çıkarılmalara son verilmesi, devlet başkanının istifası, özelleştirmelerin durdurulması, sağlık ve eğitime daha fazla bütçe ayrılması, örgütlenme özgürlüğünün ve grevin önüne konulan engellerin kaldırılması, KCTU’ya yapılan baskılara son verilmesi, eşitlik ve özgürlük talepleri çerçevesinde bir örgütlenme atağına geçilmiştir.Bu süreçte Kore Demokratik Emek Partisi’ne (Korean Democratic Labor Party-KDLP)olan destek artmıştır. KCTU’nun müttefikleriyle birlikte 2000’de kurduğu KDLP aldığı %13 oy oranı ve 10 sandalyeyle meclisteki üçüncü büyük parti konumuna gelmişti. 2005’te Konfederasyon’un Güvencesiz İşçiler Bölümü Başkanı Jon Jin Woo, “ulusal meclisten güvencesiz işçiler ve asgari ücrete ilişkin önlemlerin gözden geçirilmesini” talep etmiştir.
22 Aralık 2013 tarihinde hükümetin yasadışı ilan ettiği demiryolu grevini desteklediği bahanesi ile KCTU Genel Merkezi polis tarafından basıldı. Konfederasyonun 6 üst düzey yöneticisi ve 100’den fazla demiryolu işçisi tutukladı.
Haber: www.isyandan.org