02.03.2016

Japonya Devrimci Komünist İttifakı’nın Kısa Tarihi

Japonya’daki Yeni Sol veya öğrenci hareketleri hakkında bilgi edinmek için herhangi bir girişimde bulunduğunuzda kendinizi onların çeşitli kolları ve hiziplerinin karmaşıklığı içinde bulmaz iseniz akabinde çalışmalarınıza devam edebilirsiniz. Bu karışıklık Japon Yeni Sol ağacının mabedinde ki büyük “soy” Japonya Devrimci Komünist İttifakı (Kakukyōdō)’ndan kaynaklanır.

Komünist İttifakı (Kyōsandō) – Halk arasında Alman-ekolü Birlik (Bunto) adıyla bilinir – kemikleşmiş Japon Komünist Partisi (JCP)’den ayrılan radikal üyeler tarafından 1958 yılında kurulduğunda, JCP’ye tamamen alternatif bir örgüt olarak 1957 yılında ayrılan Kakukyōdō zaten kurulmuş idi. Genellikle ortaya çıkan bu iki ittifak, birlikte, Japonya’da Yeni Sol’un doğuşu olarak görülüyor.

Başlangıçta Japon Troçkist İttifakı olarak bilinseler de “Emperyalizm ve Stalinizme karşı proleter dünya devrimi,” temel sloganı ile zamanla geçmiş-temelleri olan Troçkizmden kayarak daha çok Leninist ideolojiyi benimsediler. Ardından anında isim değişikliği geldi. Kanichi Kuroda, Ryū Ōta ve Osamu Saikyō dahil olmak üzere küçük bir grup olarak 1957 yılı Ocak ayında kurulduktan sonra aynı yılın Aralık ayında Devrimci Komünist ittifakı (Kakumeiteki Kyōsanshugisha Dōmei) adını aldılar. Adından üç ismin ilk karakterlerini aldılar ve bugün yaygın olarak Kakukyōdō ve daha sık telaffuz edildiği şekliyle Kakkyōdō olarak biliniyorlar.

Bununla birlikte, solcu hizipler ayrışmaya ve mutasyona eğilimliler ve bu Kakukyōdō’de de başından beri böyleydi.

İlk Hizip

Bu iç ayrılık Troçkizmin sorunları ve Sovyetler Birliği’nin ideolojik eleştirisi üzerine 1958 yılı Temmuz ayında meydana geldi. Ryu OTA, ayrı bir Troçkist grup oluşturmak ve Sosyalist Parti ile yakın çalışmak için Kakukyōdō’den ayrıldı.

İkinci Hizip

Daha ciddi bir kırılma, Kuroda’nın JCP ve polis casusu olarak itham edilmesiyle 1959 yılında meydana geldi. Kuroda grubun ideolojik duruşunun daha fazla Stalin-karşıtı olması için tazyik uygulayanların başında geldi. Kuroda Ağustos ayında gruptan atıldı ve Nobuyoshi Honda’yı da içeren yeni Kakukyōdō biçiminde kendi sol hizbini oluşturdu. Resmi olarak Devrimci Komünist ittifakı – Ulusal Komitesi (Kakumeiteki Kyōsanshugisha Dōmei Zenkoku Iinkai) olarak biliniyor. Bununla birlikte tüm bu ayrışmalar ve yeni oluşumlar halk tarafından Kakukyōdō olarak adlandırılıyor.

Üçüncü Hizip

1960 Yılındaki Anpo kampanyası ile Öğrenci Konseyi İttifakı (Bund’s Zengakuren) grubunun çökmesi ve onun yan kollarından biri olan Marugakudō’nın Zengakuren’nin ana rolünü üstlenmesi sırasında Japonya’da ki Yeni Sol sahnesine baskın bir oyuncu olarak Kuroda ve Honda’nın Kakukyōdō’sü çıktı. Sonrasında 1962 yılında yapılan Üçüncü Ulusal Komitesi buluşmasında kesin ve son derece sancılı bir çatlak meydana geldi. Devrimci mücadeleyi ileri taşımak için somut stratejilere karar vermek ve militan bir işçi hareketi için bölgesel komiteler oluşturma fikirleri üzerinde Kakukyōdō’de bölünme meydana geldi. Sonuç olarak, Kuroda 1963 yılında büyük bir grupla birlikte ayrıldı. Bu yeni birliğin adı Japonya Devrimci Komünist İttifakı – Devrimci Marksist Fraksiyonu (Kakukyōdō, Nihon Kakumeiteki Kyōsanshugisha Dōmei Kakumeiteki Marukusushugi-ha) oldu ancak bu grup daha çok Kakumaru-ha lakabı ile bilinir. Waseda Üniversitesi’nin merkezine yakın, Tokyo’nun Waseda bölgesinde kendi merkezlerini ve yeni yayın organları Kaiho (Kurtuluş) gazetesini kurdular. Onların öğrenci eylemcileri çepeçevre kırmızı bir çizgi üzerinde büyük puntoda siyah olarak yazılmış “Z” işareti olan beyaz bir kask takıyorlar.

Ebeveynleri bölündüğünde Marugakudō’da da hizip meydana geldi. Kuroda’nın gençler arasında güçlü bir tabanının olmasının nedeni Kakumaru’nın başlangıçta, öğrenci hareketi içinde baskın olmasındandı.

Kakukyōdō Ulusal Komitesi’nden ayrılanlardan sonra kalanlar Merkez Çekirdek Fraksiyonu (Chūkaku-ha) olarak bilindi. Daha doğrusu bu isim örgütün öğrenci kanadının argo ismi idi. Bununla birlikte, 1960’larda Kakukyōdō’yi bir öğrenci eylemci grubu olarak görenler hiç de az değildi, özellikle Kakumaru-ha gibi diğer karşıt gruplara karşı “Chūkaku” bütün bir ittifakın ismi olarak etkili bir şekilde kabul gördü. Günümüzde ise örgüt üyeleri kendileri için Kakukyōdō ismini kullanma eğilimindeler…

Chūkaku’nın yayın organı 1959 yılından beri, Kakukyōdō gazetesi, Zenshin (İleri Yürüyüş) olmaya devam ediyor. Gazete binası başlangıçta, Ikebukuro yakınlarındayken daha sonra Edogawa’daki bugünkü yerine taşındı. Chūkaku-ha’nın Tokyo’daki kalesi Hosei Üniversitesi’dir. Chūkaku-ha’lı eylemciler ise “Chūkaku” nın iki karakterinin büyük siyah harflerle yazılı olduğu beyaz bir kask takıyorlar.

Kakumaru-ha ve Chūkaku-ha bölünmesi, Japonya’da ki kampüs grevi ve özellikle Tokyo Üniversitesi’ndeki Zenkyōtō öğrenci hareketinden (1968-1969) son sınıf öğrencilerinin ünlü Yasuda Hall işgali sırasında daha da kronik bir hal aldı. Kakumaru-ha 1969 yılı Ocak ayında çevik kuvvet polisine karşı açılan standın kurulmasından hemen önce görevlerinden ayrıldı ve sonradan onların mücadeleyi yeterince sahiplenmediği ortaya çıktı. Kakumaru’nun, hedeflenen tek bir kampanya üzerinden parti genelini hayatta tutma vurgusunun altında ise pragmatizm yatıyordu.

Chūkaku-ha, Yasuda’dan çekilmeyi ihanet olarak gördü ve gelecek on yıllar boyunca öldürme skoru yapan iki hizip (diğerleri de dahil) arasında şiddetli bir savaşa yol açtı. Chūkaku-ha’nın lideri Nobuyoshi Honda’nın kendisi 1975 yılında kendi evinde öldürülen üst düzey kurbanlardan biri oldu.

Her iki taraf da öncelikle emek grupları olmak üzere odaklarını öğrenci hareketinden uzağa taşımış gibiydiler. Japonya’daki Ulusal Demiryolları’nın özelleştirilmesi ile 1980 yılında JR’nin oluşturulması ve sonra dağılması ve Kakumaru’ya bağlı demiryolu sendikacılarının “hile yaptığı gerekçesiyle” Chūkaku’yu suçlaması da rakipler için acı savaş gereçlerinin oluşturulmasına yaradı.

Japonya Dördüncü Enternasyonali

1965 yılında, Osamu Saikyo’da olduğu gibi geride Japonya Dördüncü Enternasyonalini (Daiyon Intānashonaru Nihon Shibu) oluşturmak için Ryu OTA’nın Enternasyonel Komünist Partisi ile 1959 yılında acilen birleşen asıl Kakukyōdō (genellikle “Batı Fraksiyonu” veya “Kansai Fraksiyonu” olarak adlandırılır) kalmıştı ve Dördüncü Enternasyonal genel merkezi tarafından resmen onaylanmıştı. Kendi emsalleri gibi o da kendisini Japonya Devrimci Komünist İttifakı (Nihon Kakumeiteki Kyōsanshugisha Dōmei) olarak gösterse de halk arasında Daiyon Intā veya bazen (daha kötü olarak) Yontoo olarak biliniyordu.

Solcu anlaşmazlıkların (uchi-geba) tükettiği diğer fraksiyonların eleştirisinde özellikle Narita Uluslararası Havalimanı inşaatına karşı Sanrizuka’daki kampanya gibi 1960’lar ve 1970’lerin sonlarında Yeni Sol uğruna verilen mücadelelerde Japonya Dördüncü Enternasyonali enstrümantal bir katılımcı oldu. Örgütün yayın organı Sekai Kakumei (Dünya Devrimi) idi ve örgüte üye eylemciler orak ve çekiç amblemi olan kırmızı kask takıyorlardı. Örgütün öğrenci tabanı Tokyo Sophia Üniversitesi ve çeşitli bölgesel üniversitelerde güçlü idi.

Japonya Dördüncü Enternasyonali Hizbi

Japonya Dördüncü Enternasyonali (Ainu gibi ayrılıkçılığı, çevreciliği ve komplo teorisyenliğini de içeren uzun kariyerinin yörüngesini birkaç kez değiştirmek isteyen) Ōta solu zamanında 1965 yılında ki kurulmasından kısa bir süre sonra neredeyse belanın üstüne atlamıştı. Ardından gelen bir tecavüz skandalı sonrasında bazı ayrılıkçı gruplar arasında 1980’lerin sonuna doğru hizip başladı. Reform yapıldı ve 1991 yılındaki haftalık yayın organı Kakehashi (Köprü, Vasıta) ile (ve buradaki meşhur ismiyle) Japonya Devrimci Komünist İttifakı [JRCL] (Nihon Kakumeiki Kyōsanshugisha Dōmei) adını aldı. Ardından Japonya’da Yeni Sol içinde önceden de kronik bir sorun olan cinsel ayrımcılık konusunda kamuya özeleştiri verildi. Gerçi genişleyen Dördüncü Enternasyonal hareketi ile bağlantılarını korusa da örgütün “Japonya kolu” artık varlığını sürdürmüyor.

Chūkaku-ha Kansai Hizbi (Dördüncü Hizip)

Rivayete göre Kansai’de ki sorun 2006 yılında başladı. 2006 yılında Kansai’de iki fraksiyonun ihraç edilmesi veya ayrılması sonucu sözde Parti Devrimi gerçekleşti. Yoda-ha fraksiyonu, işyerinde emeğin örgütlenmesi üzerine Japon emperyalist devletine vurgu yapan ve Kakumaru’yla olan kavgasından dolayı Chūkaku-ha’daki ideolojik kaymaya işaret ederek uzun süre 1991’in Mayıs Tezleri’ne karşı çıktı. Fraksiyon, 2006 Mart’ında ve ardından 2007 sonbaharında baskısını artırınca Kansai bölgesindeki Shiokawa-ha (Shiokawa Fraksiyonu) o yılın Temmuz ayında muhalefeti bıraktı.

Shiokawa’nın grubunun Yoda’nınkine benzer şüpheleri vardı ancak bu yeni hizipte de azınlıklara yönelik tutumlar üzerine çatışmalar meydana geldi. (Kansai nüfusunun büyük bir kısmını Koreli Japonlar ve eskiden alt kasttan olan Burakulular oluşturuyor.) Geçmişte Chūkaku-ha’nın göçmen ve azınlık hakları eylemcileriyle sorunlu bir ilişkisi vardı ve günümüzde de daha yakın ittifaklar oluşturmak için çabalarken bile hala gruplar arasında tekrarlanan sorunlar çıkabiliyor. Shiokawa-ha taraftarlarınca bir “kan borcu” (Chūkaku-ha terminolojisinde bu Kessai Shugi olarak adlandırılıyor) ile itham edilerek eleştiriliyor.

“Devrim”, bir işçi partisinin içinde tam bir dönüşümü vurguluyor gerçi bu aynı zamanda ittifak üyelerinin yaklaşık yüzde onunu kaybetmesi demek. Şimdilerde Chūkaku-ha örgütünde kalanlar bazen Chūō-ha (Merkez Fraksiyonu) ya da Zenshin-ha olarak da biliniyor. Chūkaku-ha ilk kez şaşırtıcı bir biçimde taslak programına ideolojisini formüle etmeyi hızla bitirdi. (Kakumaru, özellikle liderleriyle, özgün filozof sembolleriyle, böyle biçimsel teorilerin adaptasyonunda daha yeteneklidir.)

Shiokawa grubu Devrimci Komünist İttifakı İmar Konseyi’ni (Kakumeiki Kyōsanshugisha Dōmei Saiken Kyogikai) kurdu. Onların yayın organı Mirai (Gelecek)’dir. Kakukyōdō Chūkaku-ha’ya göre, batı ve güney Japonya’da gücü hiziplerle zayıflamış olsa da, 2007 yılı sonlarında yeni bir Kansai bölge komitesi oluşturuldu.

Peki kaç tane “Devrimci Komünist İttifakı” var? Sonuçta hırçın doğası ve yıllardır süren ihtilaflar nedeniyle Kakukyōdō isminin mülkiyet haklarını talep eden çok sayıda davacı bulunuyor.