Ezilenlerin ve sömürülerin kahramanı “Ka Parago” Yoldaş Leoncio Pitao’ya kızıl selam olsun!
Kuzey Mindanao Merkez bölgede yer alan bütün Kızıl Komutanlar ve Yeni Halk Ordusu’nun (NPA) savaşçıları halk ve devrim için son fedakarlığını yapan “Ka Parago” Yoldaş Leoncio Pitao’ya en yüksek takdirlerini ifade ederler. Bizler, tüm Kızıl komutanlar ve NPA savaşçıları, Filipinler Ulusal Demokratik Cephesi tüm müttefikleri, Filipinler Komünist Partisi’nin bütün kadroları, bütün üyeleri ve Güney Mindanao Bölgesinde ki kitleler olarak ailesi ve yakınlarının duygularını anlıyoruz, acılarını paylaşıyoruz.
Uzun bir süredir hasta olan Ka Parago, 10. Piyade Tümeni ve Scout Ranger Taburu gibi üstün seviyedeki birliklere karşı, 28 Haziran’da Davao kenti Paquibato’da meydana gelen silahlı çatışmada kahramanca mücadele ederek hayatını kaybetti. Başka bir yoldaş, bir tıp uzmanı da çıkan çatışmada onunla birlikte yaşamını yitirdi. Bizler, son nefesine kadar devrim ve halka hizmet dışında bir şey düşünmeyen sevgili yoldaşımızın acı kaybından derin üzüntü duyuyoruz. Bununla birlikte bizler, onun devrimci tarihinden esinlenerek, mirasına sahip çıkacak ve Filipin halkının ulusal demokratik mücadelesini devam ettirerek ileri götüreceğiz.
Komünist kahraman Ka Parago’nun ruhu ve cömertliği tüm genç komutan ve savaşçılara örnek teşkil etmektedir. O, on yıllar boyunca hayatının en güzel zamanlarını devrime harcadı. O, birçok savaşa komuta etti ve galip geldi. Onun büyüklüğü polisler ve egemen sınıfın gerici silahlı kuvvetlerinin adamları tarafından bile kabul edilmektedir.
Filipinler Silahlı Kuvvetleri Ka Parago ve onun Grubu’ndan büyük ölçüde nefret ediyordu. Onu yakalamak için çeşitli askeri operasyonlar başlatıldı ve onu takip etmesi için büyük paralı güçler seferber edildi. Onun kararlılığının zayıflatılması ve teslim olması için ailesi terörize edildi. Onların her tür çabası berbat bir başarısızlıkla sonuçlandı. Onlar ailesinin düşmana olan öfkesini dışa vurmak ve Pulang Bagani Grubu’nu yenmek isteseler de başarısız oldular. Kızına tecavüz edildi ve öldürüldü. Düşmanın tüm bu kirli taktikleri onun direncini kırmadı, azmini sağlamlaştırdı. Ona karşı düşmanın büyük isteksizliği ile köylülerin, lumadların (çn: Yerli halk), müttefiklerinin ve ona hizmet eden insanların sıcak davranışları karşılaştırılamaz.
Bu son birkaç yıldır, ilerleyen yaşı ile birlikte fiziksel engelleri çalışma yapmasını sınırlamıştır. Onun tedavisine devam edebilmesi için ilaçlarını gerilla bölgesi dışındaki güvenli bir bölgeden karşılaması birkaç kez tavsiye edilmişse de Ka Parago, Paquibato kırsalında kitlelerle birlikte olmayı seçmiştir. İlerleyen yaşı ve sağlığı onu kitlelerden ve mücadeleden tecrit edemedi; sıkıntı ve tehlikede olduğunda, hatta ölürken bile o, sosyalizmin hayatta kalacağını ve demokratik devrimin zaferini içine çektiğini biliyordu.
Egemen sınıflar ve onlar için çalışan köpekler onun ölümüyle bayram ediyorlar. Ancak onlar Ka Parago’nun ölümünün devrimci hareketi felç edeceğine inanarak yanılıyorlar. Onlar Kızıl komutanın ölümünün devrimci mücadeleyi zayıflatacağını düşünüyorlarsa on yıllardır gördükleri rüyadan uyanmaları gerekir. Varsın egemen sınıflar harika bir devrimcinin ölümü ile şölen düzenlesin, alık alık bakan AFP polislerine kanlı madalyalar taksın, ödüller versin, sayısız gerilla müfrezeleri ve grupları tarafından tabur haline gelen Pulang Bagani Grubu’nu ürkütmek için tacizlerde bulunsun halk savaşı stratejileri ile sahneye çıkan ve yönetenleri hareket edemez hale getirip zafere doğru ilerleyenler Ka Parago’nun ayak izlerini takip edecektir.