22.06.2015

Meksika: Halk Koruma Birlikleri’nden Suçla ve Çürümüş Devlete Karşı Savaş – III

CRAC-PC üyesi Oscar Olivera (eş-yazar) konuşuyor

Yeni öz savunma örgütlerinin büyümeye devam etmesi CRAC-PC’nin yeni üyeleri hakkında kasıtsız bir merak uyandırmıştır. Guerrero’da Barra de Teconapa köyünden Afro-Meksikalı, ismini vermeyen biri geçen yıl yaşadığı toplulukta suç oranlarının arttığını bize anlatmıştı. “dışardan insanlar geldi ve bir şeyler çalınmaya başladı. Hırsızı motorların veya teknelerin orada kıstırdık ve kasaba halkı olarak yeni öz savunma örgütlerinden birinden yardım istedik. Ancak kasaba halkı olarak bu öz-savunma grubunun topluluğun katılımı olmadan organizasyon, planlama ve operasyon yapma yetisinden yoksun olduğunu gördük. Bu yüzden başka alternatifleri denemek yerine CRAC-PC ile çalışmalara başlamaya karar verdik. Şu anda suç oranları çok düştü.” Acatlan’ın en üstünde bulunan “Adalet Evi”nde nöbet tutmak için gönüllü olan bu adam ve yanı sıra onun kızları hep birlikte bana onun yeni topluluklarda ve ülke genelindeki köylerde, 180’in üzerindeki kasabada üyesi bulunan CRAC-PC hakkında neden açıklama yaptığını anlattılar.

CRAC-PC, San Luis Acatlan içindeki “Adalet Evi” liderliği konusundaki ciddi bir iç anlaşmazlığın ortasında olmasına rağmen; herhangi bir siyasi örgütlenmenin bir parçası olmak yada iç çekişmelerden kaynaklanan iç siyasi çatışmalar, CRAC-PC’nin sorunların üzerine gitmesiyle çözülüyor.

Don Armando, yaşanan bu iç çatışmaların ve yanı sıra yeni oluşturulan öz savunma örgütlerinin CRAC-PC’yi bölmek için eyalet hükümeti tarafından organize edildiğine inanıyor. San Luis Acatlan “Adalet Evi” nde konuştuğumuz tüm kadınlar ve erkeklerde aynı duyguları taşımaktadırlar.

Topluluğun çoğu federal hükümetin 2010 yılından bu yana ulus ötesi şirketlere tahsis edilen yerli toprakları üzerinde 50’den fazla maden imtiyazı vermesinin kasabayı bölmek için bir sebep olduğuna inanıyor.

CRAC-PC destekçileri hükümetin yabancı madencilik şirketlerinin gelişini kolaylaştırmak için “böl ve yönet” stratejisi uyguladığını düşünüyorlar. Bunu kanıtlayabileceklerini söylüyorlar. Meksika’da, yeraltı maden yatakları federal hükümetin mülkiyeti olarak kabul ediliyor ve kuramsal olarak, özel şirketlerin ve kamunun tasarrufundaki taşınmaz arsaların hakları saklı kalmak kaydıyla onların yetkileriyle büyük madencilere imtiyazlar veriliyor. Guerrero’da federal hükümet tarafından imtiyaz verilen maden şirketleri arasında Kanadalı Gold Corp ve Frallon Madencilik şirketleri de var. CRAC-PC’ye bağlı toplulukların tamamı kendi topraklarında verilen sınırsız madencilik izinlerini reddediyorlar. Maden endüstrisinin girdiği, eyaletin diğer bölgelerinde büyük çevre kirliliği yaşanmış ve geleneksel tarım kesintiye uğramış durumda. CRAC-PC’nin efektif operasyonel yapısı ve hükümete paralel fonksiyonlarının olması onu, kar eksenli madenciliğin gelişini durdurma yeteneğine sahip tek organizasyon yapıyor…

Don Armando “Hükümet topluluk polisini bozguna uğratmakla işte bu yüzden ilgileniyor,” diyor.

CRAC-PC de üst düzey siyasi yolsuzluk durumlarına giderek daha çok istekli müdahale eder hale gelmiş, hatta bazı küçük kasabalarda oy birliğiyle seçilmiş polisler, belediye başkanlarını tutuklamışlardır. Bazı sivil CRAC-PC destekçileri, eyalet hükümetinin, CRAC-PC’nin hükümetin üst kademelerindeki yolsuzlukları açığa çıkaracak yeteneğe sahip olmalarından endişe duyduğunu iddia etmişlerdir.

Don Guadalupe, Don Armando ve diğer erkek ve kadınlar, mücadelelerinden ve gündelik hayatlarından dersler çıkaracağımız, Adalet Evleri’nin sıcak atmosferinde bizi misafir ettiler. CRAC-PC’nin sürdürdüğü kavga korkuyu, ilgisizliği ve teslimiyet duygularını alaşağı etti ve umudu koruyarak hislerimizi eylem gücüne dönüştürmeyi öğretti.

Don Armando’nun dudaklarında hep bir gülümseme var. O zarif akan bir su gibi açık konuşuyor. Koruma ve güç duygusu yayan geniş kenarlı fötr şapkasıyla, adaletin olmadığı 500 yıl boyunca onun topluluğunun kendilerini korumak ve barışı yeniden inşa etmek için nasıl mecbur olduğunu bize yeniden hatırlatıyor. Belki onların ilk görevlerini büyük bir başarıyla gerçekleştirmek için önemli sebepleri olmayabilirdi. Ama onlar bunu başardılar ve şimdi zorunlu olarak gün be gün kurdukları bu sistem yaşamlarını yeniden inşa ediyor.

O bize “Bizim gezegenimizdeki, topluluğumuzda ki tahribatları önlemek için ve farklı türde gelişen bir yapı inşaa etmek için konuşmamız lazım” diyor. Onun sözleri bazı insanların “devrim” veya “sosyalizm” dediği şeyin, basitçe “iyi bir yaşam” olduğunu net olarak tarifliyor.

Oscar Olivera (eş-yazar) CRAC’ın iki kurucu üyesi ile birlikte

Onların kendi toplulukları içinde inşaa ettiklerinin basit bir topluluk polisi gücü oluşturmak dan ziyade daha uzak bir ufku tahayyül edebilmelerine ve kesin barışın yaklaşmasının yolunu açıyor. Şimdi kendileri için yeni bir yaşam inşa etme planları hakkında konuşuyorlar. En acil olarak belirledikleri hedefler yeni bir eğitim modelinin, sağlık sisteminin, iyileştirilmiş beslenmenin ve barınmanın planlanmasını içeriyor. Aslında, CRAC-PC kısıtlı ekonomik kaynaklarına rağmen, bütün bu konular üzerinde çalışmak için komisyonlar kurmuş.

Bilgelik, yetenek, şefkatli olma, cömertlik, ve bağlılık gibi diğer türden kaynaklar ise onlarda bol miktarda bulunuyor.

Don Guadalupe ciddi ve sert bir bakışla, “Biz kaynaklara gereksinim duyuyoruz,” diyor. Ama aynı zamanda coşkulu bir şekilde kendi topluluğunun kimyasallar veya suni gübreler olmadan, doğal tarımı nasıl yeniden keşfettiklerini açıklıyor. “Bizler her şeyi yeniden öğreniyoruz.” O ve eşi bize topluluk içinde herkesin mekanikçiler, sulama uzmanları, marangozlar, doktorlar ve kendi hayatlarının öğrencisi olarak nasıl yeni beceriler aldıklarını açıklıyor. Onlara sorarsanız sizlere çok sayıda yeni projelerinden bahsederler.

Sohbetimiz sonunda Don Guadalupe “Biz topluluğumuzda ki suça ve şiddete karşı mücadele ettik. Şimdi açlığa karşı mücadele etmek zorundayız” diyor. Bu sözler, sadece kendi topluluklarına bakmayan, Meksika ve Latin Amerika’da sayısız diğer toplulukların tüm görevlerini üstlenen CRAC-PC’nin gerçekte uzun vadeli hedeflerini tanımlıyor. O sadece bedenin aç kalmasından değil aynı zamanda adalet, özgürlük ve umut için karşılıklı güvene ihtiyaç duyan ruhun susuz kalmasından da bahsediyor.

Basit bir ifadeyle ama maddi zemini olan bir bakış açısıyla kadınlar ve erkekler kendi topraklarında bir plan ve bir gündem dahilinde gelecek toplum ufkuyla CRAC-PC’yi inşa ediyorlar. Onların iyi yaşama fikri basit planlarla veya reçetelerle takip edilerek bulunamaz ancak günlük süreçte direnişle yeniden inşaa edilebilir.

Onlar sezgisel olarak önlerinde uzun bir yol olduğunu ve bunun kolay olmayacağını ama buna değeceğini biliyorlar. Zaten başarılı olmak ve acil ihtiyaçlarını karşılamak için; örgüt içinde yeniden birlik olmaları, kalkınma planlarını birleştirmeleri, mali kaynaklarını özerkleştirmeleri ve destekçileriyle daha iyi iletişim kurmaları gerekiyor. Ayrıca karar verme süreçlerinde şeffaflık ve raporlama, tartışma ve müzakere içinde hareket etme gibi doğrudan demokrasi sistemlerini güçlendirmeleri gerekiyor.

Onlar daha büyük bir savaşın hala önlerinde durduğundan eminler. Büyük ulus ötesi madencilik şirketleriyle ittifak halindeki hükümetin her kademesinde bulunan müttefiklere karşı tavır almanın kolay olmayacağını biliyorlar. CRAC-PC bize bölme çabası içinde olan güçlere karşı mücadeleyi de üstlenmemiz gerektiğini anlatıyor.

San Luis Acatlan ve Guerrero, toprak ve suyu iyileştirirken aynı zamanda onların kaderiyle ilgili hayati kararlarda halkın sesine kulak veriyor, yeniden inşaa ve yenileme için ortak mücadele devam ediyor…

Halktan biri “Halkımız kendisi için bu projeyi yaptı ve bu her şeyden daha önemli” diyor…