Peru: MRTA’nın Devrimci Stratejisi

Flag_of_the_MRTA.svg

Strateji belirli bir amaca yönelik mücadelenin hangi doğrultuda gelişeceğinin, hukuk ve ilkelerin birleşmesi anlamına gelir. Amaç olarak devrimci strateji iktidarın yıkılmasını ve sosyalizmin inşasını amaçlar. Mücadelemizin yasalarını ve ilkelerini uygun tanımlayabilmek için önce Peru toplumunun karakterine, sınıfsal kompozisyonuna ve onun küresel kapitalist sistem içindeki yerine bakmalıyız. Bu bize temel düşmanımızla daha alt düzeydeki düşmanlarımız arasındaki farkı da verecektir. Stratejik ve taktik ittifaklarımızı tanımayı, yürürken izleyeceğimiz programı belirleyecektir.

Stratejimizin belirlenmesini düzeltmek için devrimci sınıfın üç sektörü farklılaşmış olmalı: stratejik liderlik (parti), silahlı kuvvetler ve kitleler. Bir diğer önemli bileşen uluslararası politikalardır. Çeşitli kuvvetlerin işbirliği başlıca politik bağlamda belirlenir, fakat her zaman diğer kuvvetlerin lideri olarak parti korunmalı.

Devrimin Bileşenleri

  1. Stratejik Liderlik (parti)

Stratejik liderlik, yani parti, devrimci stratejinin temel aracıdır. Parti diğer araçlar için konuşur, onlara anlam vererek bir arada tutar. Devrimci parti proletaryanın ve kitlelerin öncüsüdür. Ve o toplumun ilerici kesimlerini de kapsar. Parti iktidar sorununu aydınlatmak için sosyalist inşa sistemine yol gösterir. Fakat partinin içe dönük bir yaşamı olamayacağını da vurguluyoruz. Tersine partinin iktidar ve sosyalizmin inşası için bir anlamı vardır.

  1. Silahlı Kuvvetler

Silahlı kuvvetler alternatif askeri gücün inşa edilmesidir. Silahlı kuvvetler burjuvazinin askeri gücüne karşı koyma ve onu yıkma pozisyonu içindeler. Silahlı kuvvetler kitlesel mücadelenin bir biçimidir. Nitelik ve nicelik olarak büyümeleri ve giderek etkilerinin artması sürecinde, burjuva toplumunun krizde olduğu bir zamanda deneyimli ve daha sıkı çalışan silahlı kuvvetler olduğu zaman, politik-askeri ilerleme ve hızlı bir gelişmeyle büyük bir sıçrama yapılabilir. Milislerden (silahlanmış halk) oluşan silahlı kuvvetlerle ve düzenli devrimci orduyla.

Şehirde veya kırsal bölgelerde veya her ikisinde de silahlı kuvvetlerin gelişimi, düzensiz karakterdeki kuvvetlerle başlayacaktır. Fakat yüksek derecedeki askeri kapasitesinden dolayı düzenli kuvvetlerin gelişeceği yer kırsal bölgeler olacaktır. Parti, silahlı kuvvetlerin bütün düzeylerinin liderliğidir. Parti, askeri eylemlerin politik amaçlarını gösterir, kitlelerin bunlarla ilişkisini kurar ve savaşçıların politik eğitimini yönetir.

  1. Kitleler

Kitleler farklı düzeylerde çok çeşitli biçimlerde örgütlenirler. Derece derece-savaşın gelişim hızına bağlı olarak-kitleler ve örgütleri büyük politik amaçlarını (iktidarın yıkılması ve sosyalizmin inşası) başarırlar. Devrime katılanların politik ittifakı, politik kuvvetleri gerektirmektedir. Bunlar, mücadelenin içinde yeşeren halkın alternatif iktidarını ve örgütlerini de kapsayan halkın iktidarıdır. Politik arenadaki mücadele aynı zamanda sınıf mücadelesinin güncel durumuna adapte olmalıdır. Parti bütün düzeyleri ve bütün yapıları hazırlar, parti önderliktir. Parti kitlelerin gerçek seçeneğini anlar ve kitleleri devrime katılımları ve örgütlenmeleri için yönlendirir.

  1. Uluslararası Politikalar

Uluslararası politikalar devrimin yolu üzerindeki stratejik ve taktik ittifakları belirler. Bu ittifakların sonucu emperyalizme karşı mücadelenin geniş bir cephesidir. Bundan başka uluslararası politikaların Peru devrimindeki yeri kıtasal bağlamdır.

  1. İktidar: Merkezi Problem
  2. Devrimin anahtarı iktidarın yıkılmasıdır. Sadece burjuva iktidar aygıtının yıkılmasıyla değil, devrim ve karşı devrim arasında bulunan stratejik kuvvet dengesindeki değişimle de sosyalizmin başarılmasını mümkün kılacaktır.
  3. İktidar mücadelesi sınıf mücadelesinin bütün alanlarını kendisine bağlar. Ve halkın iktidarının sınırlarının genişlemesi içinde ifade edilir. Buna rağmen bu yeni iktidarın bazı biçimleri devlet iktidarı ile mücadele sürecinde ortaya çıkabilir, gerçek halk iktidarı burjuva devlet yıkıldıktan sonra ancak yeni bir kurumlaşmış devrimci devlet içinde gerçekleşebilir.
  4. Peru’da Halk Savunma Cephesi ve diğer yakın ve köylü kurumları Ulusal Halk Kongresi, bu yeni demokratik devrimci iktidarın başlayan aşamasında ki mücadele araçlarının ve örgütlenmesinin biçimleridir. Bu halk iktidarı hala ilk aşamasındadır. Halkın politik birliğini ve bir toplumsal düzeyi temsil eder. Fakat o yalnızca kitlelerin bilinçlenmesinin ve örgütlenmesinin hızlanmasını geliştirebilir. (Bu sadece burjuva devlet üzerinde de başvurulan baskı anlamına gelmemeli, tersine devlet fonksiyonlarına yetişmeyi de aramalı.) Bu burjuva devlet ve askeri aygıtıyla karşılaşmada, halkın iktidarı politik-askeri iktidarla desteklenmelidir. Halk iktidarı ve Burjuva iktidarı birbirlerini dışlarlar. Birinin varlığı diğerin yıkımını talep eder. Şöyle ki halkın politik ve sosyal iktidarı üstüne yoğunlaşan bu organlar kafi değildir. Askeri iktidarda gereklidir. Hayatta kalmak ve gelişmelerin gücünü sağlamak için. Halkın iktidar organları -devrimci askeri kuvvetler tarafından desteklenen- en hızlı kırsal alanlarda gelişecektir. Orada bu organlar, burjuvazinin yerel iktidarını yıkarsa devlet fonksiyonlarını üzerine alabilir. Halk politik askeri iktidarını mücadele içinde teşkil eder, karşı devrim kuvvetlerine karşı çıkar ve onu yıkar.
  5. Bu politik askeri kuvvetlerin kurulma sistemi halkın devrimci savaşıdır, karşı-devrimin yıkılması ve sınıflar arasındaki yeni bir iktidar dengesinin yaratılmasına yol açan silahlı mücadele ekseninde farklı mücadele ve örgütlenme biçimlerinin birbirleriyle örülmesinin bileşik ve bütünlüklü bir bölümüdür.

Tüm bu nedenlerden dolayı biz Peru devriminin stratejisini devrimci halk savaşı olarak savunuyoruz.

Kaynak: ANTIFA Otonomu tarafından, İspanyolca yayınlanmış bir metinden İngilizce’ye, İngilizce metinden de Türkçe’ye çevrildi.

Hiç Yorum Yapılmamış

  1. Pingback: Direnişteyiz! » Erdoğan’ın Latin Amerika’da Ne İşi Var? -Haber/Analiz

Yorum Bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.